Met een grote kan koffie staat Gerria Letteboer (60) iedere woensdagochtend klaar. In Odeon, het gebouw van de Vriezenveense Harmonie, vangt ze mensen met beginnende geheugenproblemen op. “Het ontmoetingscentrum is de plek voor mensen die over hun leven willen vertellen, zonder dat er geoordeeld wordt.”
Als beheerder van Odeon zorgt Gerria er al jaren voor dat de kachel brandt en er kopjes voor de koffie klaarstaan als er bezoekers komen. Toen het gebouw werd verhuurd aan Stichting Evenmens voor een ontmoetingscentrum stond ze uiteraard ook klaar. “Al snel zat ik er even bij en werd ik gevraagd om vrijwilliger te worden. Ik vroeg natuurlijk wat ik moest doen en het antwoord was ‘gewoon jezelf zijn’. Nou, dat kan ik natuurlijk wel.”
Het ontmoetingscentrum is een wekelijkse bijeenkomst voor mensen met geheugenproblemen én hun partners. “Sommigen komen af en toe langs, anderen zijn er elke week”, vertelt Gerria. “Ze vinden het fijn om een kopje koffie met elkaar te drinken.” Voor Gerria was de omgang met mensen met dementie nieuw. “Ik kwam er helemaal blanco in, maar ik heb veel geleerd van Margret, een consulent van Evenmens. Ook ben ik meegeweest naar een cursus voor kinderen van mensen met dementie.”
Veel dankbaarheid
Naast dat de groep gezellig kletst met elkaar, worden er ook activiteiten georganiseerd. “We spelen bingo, doen spelletjes of gaan met elkaar lunchen. We hebben zelfs wel eens een excursie gedaan met de hele groep.” De interactie met de mensen maakt het volgens Gerria zo leuk om te doen. “Deze mensen zijn zo ontzettend lief, het is een hele warme groep. Soms vertrouwen ze je dingen uit hun privéleven toe en een andere keer komen er mensen bij je om je te vertellen dat ze het zo fijn hebben gehad. We deden vorig jaar bijvoorbeeld een fotoproject met de groep en achteraf kreeg ik wel eens een knuffel van een deelnemer. Dat laat echt zien dat ze het waarderen. Daar doe je het voor en dat maakt dat ik hier elke week graag naartoe ga. We hebben het echt fijn samen, er worden hier hele mooie gesprekken gevoerd.”
Helpende hand als vrijwilliger in Vriezenveen
“Natuurlijk moet je een beetje feeling hebben met het ziektebeeld”, legt ze uit. “Maar als je iets doet wat je leuk vindt, dan doe je het er gewoon bij.” Volgens Gerria is dat het geheim van vrijwilligerswerk. Het moet bij je passen. Dat dit vrijwilligerswerk in Vriezenveen in elk geval goed bij Gerria’s persoonlijkheid aansluit, is wel duidelijk. Ze is een bekend gezicht geworden voor deze groep, niet alleen op de woensdagmorgen. “Ik kom zelf uit Vriezenveen, dus ik kom geregeld mensen van het ontmoetingscentrum tegen in de winkel. Dan maak ik een praatje en als ik zie dat ze er niet uitkomen, loop ik ook dan even met ze mee. Die helpende hand kunnen zijn, dat vind ik heel fijn.”
Geïnspireerd door dit verhaal? We zijn altijd op zoek naar vrijwilligers.
