De tijd vliegt. Het is een cliché, maar toch voelt het voor Marjan Jansen uit Wierden zo. Ineens zijn haar twee zoons 13 en 15 jaar oud. En dat betekent dat ze haar handen wat meer vrij heeft. “Ik kan natuurlijk meer gaan werken, maar ik heb besloten dat ik juist meer voor een ander wil doen.”
Al jaren werkt Marjan (45) als verpleegkundige op de kinderafdeling in het ziekenhuis. Als ze vanwege het ouder worden van haar eigen kinderen meer vrije tijd heeft, besluit ze vrijwilligerswerk te gaan doen. Op de website van Evenmens komt ze tegen dat ze gezinsvrijwilliger kan worden. Tijdens een intake blijkt al snel dat Marjan graag een kindje wil opvangen. “Ik heb een zwak voor jonge kinderen. Mijn eigen jongens zijn eigenlijk ook veel te snel groot geworden.”
Directe klik
Al snel vindt Evenmens een match. Sinds begin 2024 komt een inmiddels bijna 2-jarig jongetje regelmatig bij Marjan. “Dat contact hebben we langzaam opgebouwd. Het begon met een kennismaking, vervolgens kwam hij af en toe een paar uurtjes en nu is hij er iedere twee weken een dag.” Van beide kanten was het even wennen, maar de klik tussen beide was er eigenlijk direct. Ook met de ouders van het jongetje heeft Marjan goed contact. “Omdat ik wisselende diensten draai, hebben we geen vaste afspraken. We pakken de agenda’s erbij en kijken welke dag het beste uitkomt. Dat maakt het voor ons allemaal heel prettig.”
Lekker kneuterig
Samen met het jongetje gaat Marjan bijvoorbeeld even langs de kaasboer en bakker. Ze spelen wat met Duplo, maken een lekkere wandeling of gaan naar een speeltuintje. In de zomer wordt er met water gespeeld en af en toe trapt haar jongste zoon een balletje met hem. “Het is eigenlijk allemaal heel kneuterig, maar we hebben plezier. Ik krijg er zelf ook heel veel energie van.”
Met de opvang van dit jongetje hoopt Marjan ervoor te zorgen dat de ouders even wat tijd voor zichzelf hebben. “Die tijd kunnen de ouders op dit moment heel goed gebruiken. Ze hebben zelf geen groot netwerk om zich heen, het is fijn om daarin iets te kunnen betekenen.”
Win-winsituatie
Marjan had zelf wél een netwerk van bijvoorbeeld opa’s en oma’s om zich heen toen haar kinderen jong waren. “Daardoor had ik af en toe wat tijd voor mezelf. Ik weet hoe belangrijk dat is en dat gun ik een ander ook. Ik vind het ook belangrijk om mijn eigen kinderen mee te geven dat je best iets voor een ander kunt doen. En daarbij komt nog dat zo’n jong kindje ook weer nieuwe dynamiek geeft binnen ons eigen gezin. Het is fascinerend om de wereld van zo’n dreumes te zien en om hem te zien ontwikkelen. De dagen met hem zijn echt een feestje, het is echt een win-winsituatie!”
Geïnspireerd door dit verhaal? We zijn altijd op zoek naar vrijwilligers.
