Als Marisca ten Brinke (40) een vrijwilligersoproep op Facebook ziet, wordt er een zaadje in haar hoofd geplant. Ze meldt zich niet meteen aan, maar bij een volgende oproep van Stichting Evenmens besluit ze dat wel te doen. “Als zoiets in mijn hoofd blijft hangen, dan weet ik dat ik er iets mee moet.”
De oproep grijpt haar aan, dus wacht ze niet langer. Na het eerste proefbezoek bouwt ze snel een band op met de mevrouw. Helaas overlijdt ze een half jaar later aan corona. “Dat heeft me echt aangegrepen.”
Marisca heeft even tijd nodig om het te verwerken, maar in 2023 weet Evenmens haar opnieuw te vinden. “Op een gegeven moment belde de consulent. Ze vertelde dat ze iemand uit Olst had die echt bij me paste.” En dat klopt, blijkt na een kennismaking met de 96-jarige Grietje. “Het was direct goed tussen ons. We matchen vooral qua humor, ze heeft vreselijk harde humor. Soms corrigeer ik haar zelfs. Dan roep ik lachend: ‘dat kun je niet zeggen Grietje!’ We hebben echt veel lol samen.”
Veel tijd alleen
Ongeveer een keer in de twee weken bezoekt Marisca haar voor een kop koffie. “Grietje zit heel veel alleen. Ze heeft een zoon, maar met hem gaat het qua gezondheid slecht. En omdat haar zicht steeds slechter wordt, kan ze bijna niet meer zelfstandig op pad.” De bezoekjes van Marisca zijn dus een welkome afwisseling. “We kletsen over van alles en nog wat, ze is namelijk nog heel goed bij. Laatst ging ik een paar dagen naar Valencia, daar was zij jaren terug ook geweest. Dan heeft ze allerlei foto’s van vroeger opgezocht en praten we over hoe mooi het daar is.”
Bijzondere band
Naast hun humor hebben ze nog een ding gemeen: een grote liefde voor speculaas. Het maakt niet uit welk seizoen het is. Als Marisca komt, haalt Grietje de koektrommel tevoorschijn. Marisca zorgt er op haar beurt voor dat ze nadenkt over haar kledingkeuze als ze naar Grietje gaat. “Grietje was altijd dol op handwerken, dat lukt alleen steeds minder goed vanwege haar slechte ogen. Mijn moeder is ook gek op breien en heeft veel kleding voor me gemaakt. Ik doe dus altijd iets uit die collectie aan. Dan voelt Grietje eraan en weet ze exact de technieken te benoemen.”
Juist die kleine details laten zien hoe bijzonder hun band is. Marisca: “Ze zegt vaak genoeg hoe fijn ze het vindt dat ik langskom. Of ik krijg even een dikke knuffel. Natuurlijk haal ik daar veel voldoening uit. Als ik eraan denk dat ze er ooit niet meer is, breekt mijn hart nu al een beetje.”
Tijd maken voor een ander
Juist voor mensen als Grietje zijn dit soort bezoekjes heel waardevol. Marisca: “Ouderen zijn vaak erg kwetsbaar. In de zorg is er meestal geen tijd voor menselijkheid. Met iets kleins kun je daarom al veel betekenen. Daar moet je wat mij betreft gewoon tijd voor maken. Ik heb vier kinderen en een eigen tattooshop. Dat is druk genoeg, maar toch lukt het me. Wat is nu een uurtje van je tijd? Als je in die tijd iemand weer even kunt laten lachen, dan is dat toch alleen maar heel fijn?”
Geïnspireerd door het verhaal van Marisca? Evenmens is altijd op zoek naar vrijwilligers. Wil jij van betekenis zijn? Bekijk de vacaturepagina of meld je aan als vrijwilliger, dan nemen wij contact met je op voor iets passends.
