Tonnie en Lianne spreken om de week met elkaar af. De ene keer voor een kletspraatje, de andere keer om even samen naar een tuincentrum te gaan. En meestal gaat hondje Cindy overal mee naartoe. Zo af en toe gaan ook de kinderen van Lianne (9 en 11 jaar oud) mee. Ook zij zijn dol op Tonnie. Dat blijkt wel uit de vele tekeningen die Tonnie en haar man thuis hebben liggen. Prachtige kunstwerkjes waar de Nijverdallers trots op zijn. “Liannes dochter heeft de situatie zo mooi vast weten te leggen, zelfs Cindy en Tonnies rollator zijn in detail getekend”, lacht zorgcoördinator Henriëtte Veneberg van Evenmens. “Dat het goed klikt tussen Tonnie, Lianne en de kinderen is heel fijn. Wat je vaak ziet, is dat zorgvrijwilligers ouderen zijn, of mensen waarvan de kinderen het huis uit zijn. Maar dit vrijwilligerswerk kan ook erg leuk en waardevol zijn voor moeders van (jonge) kinderen. Voor zowel de zorgvrager als de kinderen is het leuk, de bezoekjes kunnen voor de kinderen bovendien een leerproces zijn.”
Het brengt ons beiden iets
Lianne vertelt hoe ze als zorgvrijwilliger bij Evenmens terecht is gekomen. “Ik was destijds werkloos en kende niemand in Nijverdal en omgeving. Mijn man en ik komen hier oorspronkelijk niet vandaan. Na een hele tijd fulltime gewerkt te hebben, kwam ik door omstandigheden thuis te zitten met twee kleine kinderen. Mijn eigen wereldje werd heel klein. Omdat ik wel graag iets om handen wilde, ben ik op zoek gegaan naar geschikt vrijwilligerswerk. Zo kwam ik in contact met Evenmens. Naast mijn werk ben ik altijd vrijwilligerswerk bij de Vrijwillige Thuiszorg blijven doen. Ik plan alles goed in en het voelt nooit teveel, omdat dit vrijwilligerswerk mijzelf ook een goed gevoel geeft. Op dit moment is het zelfs extra goed voor mij, omdat ik wegens ziekte weer aan huis gekluisterd ben. Mijn momentjes met Tonnie geven mij zelf ook een stok achter de deur om er even op uit te gaan. Zo is het dus iets dat ons beiden iets brengt.“
